Dedem gecen hafta 97 yasinda aramizdan ayrildi.Gecmisi tarihleriyle insanlarin soyisimleriyle tum ayrintilariyla hatirlayip,anlatabilen bir insandi.Ailesine karsi sinirli ve asik suratli,disardakilere karsi cana yakin ve sevimli bir eski zaman insaniydi.Aga cocugu olarak dogmus ve oyle yasamis,ve belli bir yerden sonra anilarla yasar olmustu.
Bu haliyle ona karsi olan hislerimiz de birhayli karisikti.
Ninemiz evlerinin avlusundaki tas firinda ekmekcilik yapardi.Sabah 5'te kalkip daglara cali-cirpi toplamaya gider,firinini yakar mevsimine gore patlican,biber,patates kozleyip kahvaltisini ederdi.Yani diyetisyenlerin detox vb.adlandirdiklari sekilde beslenirdi.Eksi mayayla yapilan buyuk yuvarlak sert ekmeklerin,hashasla yapilmis ramazan bazlama pidelerinin taze kokulariyla buyudum.
Dedem ise eseklere semer dikerdi,kendisine essek terzisiyim ben derdi.uzun uzun sazlari kivirip sekillendirip,renkli kecelerle suslerdi,tek bir semeri yapmasi 1ay kadar surerdi benim hatrladigim.Agir kanli bir adamdi ,sabirliydi,olmak istedigim ozelliklere sahip tek insandi.Her ani coskuyla yasar-yasatirdi .Camiden gelir oturur ceplerinden gelen sesleri bize duyurmak icin ugrasirdi,ETI PUF'un seffaf ambalajinin sesini duyunca uzerine atlardik bagrislar,cigrislar ; onun ve bizim mutlulugumuzu su an hic bir kelime tarif edemez.Sokaktan gecen dondurmacidan aldigimiz dondurmalari bir yalar bir yudum ilik su icerdik sayesinde;bogazimizin bu sekilde sismeyecegine bizi de inandirmisti.
.Hepsi gocup gitti buradan; bu uzerine bastigimiz toprakdan,bu adna hayat dedigimiz yanilsamadan...Hayli zaman oldu.Mutluyduk hepimiz cok mutluyduk,kimse hastalanmazdi,kimse doktora gitmezdi,evimizde hic dedikodu yapilmazdi,sofralarinda herzaman misafir icin yemek ayirilan bir evde buyudum.Guzel huylar ogrendim.Minnettarim,,
.Cok ozluyorum onlari,cocuklugumdaki saf mutluluklarimi,ahsap merdivenleri gicirdayan ahsap evi,avludaki kayrak taslarini,ahsap kapinin uzerindeki cember tokmagi...
Onlar ulastiklari biz kaldigimiz yerde mutlu olalim dilegim budur.
Canim arkadasim,ne kadar guzel yazmissin dedenle olan cocukluk anilarini. Saglikli bireyler olabilmek adina cocukluk doneminde mutlu & guzel anilar yasamak cok onemlidir, zaten biz de cocuklarimiza bunlari vermeye calismiyor muyuz?
YanıtlaSilDeden icin diyebilecegim; ''Ruhu Sad Olsun'' ne mutlu ona ki 97 yil yasama sansini elde etmis ve cok sevilmis.
Burcu'm onlari evin icerisinde amacsizca kosustururken izlemek bile bize ne kadar mutluluk veriyor degil mi?cilgin ,tatli kuslarimiz.
YanıtlaSilumarim biz de onlara tatli hatiralar ve serefli bir miras birakabiliriz.