30 Ocak 2011 Pazar

Bir devirin kapanisi.

En geride ,derinlerde ,cocuklugumda hatirlayabildigim manzara 3-4 yaslarimdayim;dedemlerin arka bahcesindeki bu babamla amcamin yaptigi kalp sekilli sus havuzunun etrafinda toplanmisiz,dedem beni havaya ziplatiyor,ben kikirdiyorum.Hafizamda ki en derin nokta bu.
Dedem gecen hafta 97 yasinda aramizdan ayrildi.Gecmisi tarihleriyle insanlarin soyisimleriyle tum ayrintilariyla hatirlayip,anlatabilen bir insandi.Ailesine karsi sinirli ve asik suratli,disardakilere karsi cana yakin ve sevimli bir eski zaman insaniydi.Aga cocugu olarak dogmus ve oyle yasamis,ve belli bir yerden sonra anilarla yasar olmustu.
Bu haliyle ona karsi olan hislerimiz de birhayli karisikti.

Ama ben dogdugum kasabada aga torunu degil,firinci Fadime ve Semerci Sait'in torunu olmaktan daha cok gurur duyardim.
Ninemiz evlerinin avlusundaki tas firinda ekmekcilik yapardi.Sabah 5'te kalkip daglara cali-cirpi toplamaya gider,firinini yakar mevsimine gore patlican,biber,patates kozleyip kahvaltisini ederdi.Yani diyetisyenlerin detox vb.adlandirdiklari sekilde beslenirdi.Eksi mayayla yapilan buyuk yuvarlak sert ekmeklerin,hashasla yapilmis ramazan bazlama pidelerinin taze kokulariyla buyudum.
Dedem ise eseklere semer dikerdi,kendisine essek terzisiyim ben derdi.uzun uzun sazlari kivirip sekillendirip,renkli kecelerle suslerdi,tek bir semeri yapmasi 1ay kadar surerdi benim hatrladigim.Agir kanli bir adamdi ,sabirliydi,olmak istedigim ozelliklere sahip tek insandi.Her ani coskuyla yasar-yasatirdi .Camiden gelir oturur ceplerinden gelen sesleri bize duyurmak icin ugrasirdi,ETI PUF'un seffaf ambalajinin sesini duyunca uzerine atlardik bagrislar,cigrislar ; onun ve bizim mutlulugumuzu su an hic bir kelime tarif edemez.Sokaktan gecen dondurmacidan aldigimiz dondurmalari bir yalar bir yudum ilik su icerdik sayesinde;bogazimizin bu sekilde sismeyecegine bizi de inandirmisti.

Firinci ninem bayramlarda ceplerimize bir tutam corek otu koyardi,nazar degmesin diye...
.Hepsi gocup gitti buradan; bu uzerine bastigimiz toprakdan,bu adna hayat dedigimiz yanilsamadan...Hayli zaman oldu.Mutluyduk hepimiz cok mutluyduk,kimse hastalanmazdi,kimse doktora gitmezdi,evimizde hic dedikodu yapilmazdi,sofralarinda herzaman misafir icin yemek ayirilan bir evde buyudum.Guzel huylar ogrendim.Minnettarim,,
.Cok ozluyorum onlari,cocuklugumdaki saf mutluluklarimi,ahsap merdivenleri gicirdayan ahsap evi,avludaki kayrak taslarini,ahsap kapinin uzerindeki cember tokmagi...
Onlar ulastiklari biz kaldigimiz yerde mutlu olalim dilegim budur.

14 Ocak 2011 Cuma

Anne- Baba Ol Gel Etkinligi

Aralik ayinda hemen hemen hergun bir etkinlik yapildi Sare'nin okulunda.Pijama partisi,Yeni yil Partisi,Jimnastik gunu,Anne Baba ol gel partisi.En heyecan uyandirani anne kiyafeti giydigi gundu.ojeler surduk sanki anne ojesiz gezmezmis gibi:),kolyeler,bilezikler omuzlara kadar cikti ama mutluyduk..En sevdigimiz olmazsa olmazimiz firfirli etegimiz,capraz cantamiz,sanki annemiz normal hayatta boyle rukus de onu taklit ediyoruz..Takmam ben fular ,sevmiyorum bogazima bisey dolamayi,hele sonbahar gelince boynuna bez dolayinca kendini sofistike bisey oldum zannedenlere cekinmeem gulerim.Laf laf acti yine su moda bloglarina bakmadan edemiyor bi o kadar da saydiriyorum yazdiklarina fotolarina.Zannedersin cok refah bir ulkede yasiyoruz hoop alisvris dedinmi hepimiz ilk Beymen'e kosuyoruz,Hepimiz choo ayakkabi alabilecek kudretteiyiz.Botteganin bu sezon kreasyonunu gormeden alisverise cikamayiz.Ama cik sokaga herkesde ayni taklit LV canta nooldu yazarken hepiniz zenginsiniz,alisverise gelince Zara,H&M den baskasi agir geliyor.Birde sozlesmisler giyn kusan yere diz cok ,ya da bacaklari carpittirarak poz ver ahaaaa bu da moda fotografi.cozdum ben iste bu olayi ,yapayim bi moda blogu resimlerimde yuzume de maske ,cicek bocek ciziktiririm,onemli sahsiyeti yuzu taninmasin hesaaabi.Ne masum baslamistim yazima anaokuluna gidiyoruz diyecektim,parti diyecektim,hos hos ,cizittirecektim,icime moda seytani girdi,Prada pabuclarim ayagima vurdu aklim nerelere kacti tuhh..