23 Ekim 2009 Cuma

Endonezya'da acayip seyler

Derlerdi ki burasi Turkiye burada hersey olur sasirmayi;onlar henuz Endonezyayi, jakarta Tangerang'i gormeden soylemisler bence.

Dun islek bir caddede arabanin guvenli! koltugunda ilerlerken cadde uzerinde yuruyen yayalarin arasinda cirilciplak bir adam,umursamadan sanki normalmis gibi ilerliyordu muhtemelen deliydi ama kimse tepki vermiyor ve onlar da normalmis gibi yanindan yuruyup geciyorlardi.Ayni caddede kadinlar ve cocuklar da yuruyor.Ben bir yandan gordugum seyi gormemis gibi davranmaya calisip bir yandan saskinligimi gizlemekte zorlaniyordum.

Ikinci tuhaf sey; fakirlikten kirilan bir semtte, muhtemelen insanlar gunde tek ogun ve sadece yumurta ve pirinc lapasi yiyebiliyorlar.iste boole bir semtte isil isil bir dukkan Pet Shop.Kopek mamasi satiyor.Dukkanin onunde de motosikletlerinin uzerinde adamlar yarim dolara yolcu tasiyabilmek icin sira olusturmuslar.

Number 3: Yer: buyuk bir alisveris merkezinde bir restoran.karsi masada cinli bir aile yemek yiyor.kucuk oglanlar ayaklarini masa uzerine kaldirmis ,parmak aralarini temizliyorlar,anne karsilarinda dislerini rtemizliyor ve bademcigini ben gordummm!!!.Adab-i Muaseret uzak dogu uzak diye ulasmamis henuz.

Cogu tuvalette sivi sabun yok olan yerlerde pek kullanan gormedim:(
Bi de su eski usul tuvaletlerden gordum, iceride buyuk kova ve icinde masrapa iggggggkkk.
off nereye dokunsam icim fena oluyor ya benden once ayak parmagini temizleyen insan dokunduysa diye.izmir'e dondugumde el dezenfektani getirecegim yanimda.ama hayret burada neden domuz gribi yok?

Yer : Cin restorani.
Menude kizarmis tavuk bacagi, yemege birlikte gittigim cinliler sapur supur yiyorlar ve kikirdaklar agizlarindan yere tukuruluyor.Ben bisey yemeden kalktim.

21 Ekim 2009 Çarşamba

heheyytt geri dondum

aa ne yazmisim oyle yok yazamiyorum yok fenayim:)

kendimi cok iyi hissediyorum.

3yil aradan sonra calisma hayatina geri donmus olmak tekrar solvent koklamak!!! deri tozu yutmak super biseymis.

ev beni bogmus, ev beni yutmus,cocuk buyutmek ne zormus.
ozguvenimin yerine gelmesiyle telafi edemiyorum tabi Sare'yi ozluyorum cok...
kaydettigim videolari izliyorum,resimlerine bakiyorum minik kelebegimin, askimmm diyorum telefonda o da bana anneemmmm diyor,icim eriyor ozlem oluyor,cosku oluyor,bana olanlar oluyor.

hayir bul bi is ulkende calis ,dunyanin oteki ucunda calismak da ne diyorum kendime ama sevdim ben Jakartayi.Uzakdogu mutfagini zaten severdim evvelden beri ,bi tek fazla karbonhidrata bagli kilo problemi yasarim belki biraz da sIk seyahat etmek etkiler beni.herseye razi olarak vermedin mi bu karari ebruuuuuuuu......